December alweer. Op een schaarse zonnige dag is er één heerlijke plek in Witteveen om buiten te zijn. In Berlijn braken ze hem af, in Jeruzalem klagen ze bij de muur, maar in Witteveen kunnen we behaaglijk zitten met de rug tégen de muur van de voetbalkleedkamers. Niet alleen de zonnecollectoren op het dak, maar ook de muren zelf absorberen de warmte van de laaghangende zon. Ook als de Boys niet thuis spelen, bijvoorbeeld na een fietstocht, is het op de bankjes, ondanks de lage temperaturen goed uitpuffen in de heerlijke warmte, wintersport in eigen land.
Helaas zijn deze dagen zeldzaam en overheerst de kille herfst, hoewel één akker weigerde om afscheid te nemen van de zomer. Naast de boerderij Calluna (=heide), bij de entree van ons dorp stond half november nog een akker vol met bloeiende zonnebloemen. Echter na de eerste koude nachten hebben deze laatbloeiers het moede hoofd laten hangen.
Opvallend weinig paddenstoelen dit jaar. Een enkele tonderzwam op een omgevallen boom was opvallend. De zwam wordt niet alleen uit het bos gejat voor een mooi kerststukje, ook worden potentie verhogende eigenschappen aan de zwam toegedicht.
Ooit een stukje over geschreven met als titel “Libido”. De internetversie was lange tijd de meest aangeklikte pagina op de site.
Nieuwe onderdelen
De één verzamelt sigarenbandjes, de ander dure horloges, weer een ander heeft de kast vol schoenen. Fietsen verzamelen is mijn ding. Vanzelf moeten dan ook regelmatig de versleten kettingen of tandwielen vervangen worden..
Ditmaal een heel bijzondere fiets op de tweede hands kop getikt. Deze vraagt veel minder onderhoud, het is een fiets zonder wielen waarop je binnen kunt fietsen.
Niet dat regen, wind of kou mij weerhouden van het fietsen. Met voldoende laagjes moderne kleding is het lijf goed warm te houden, ik ben inmiddels zelfs bezitter van een paar verwarmde handschoenen.
Nee ook het lichaam slijt, als gevolg van het vele rennen achter een balletje, zijn hier en daar wat onderdelen aan vervanging toe. De hometrainer staat er slechts tijdelijk om te trainen vooraf, maar vooral achteraf voor een spoedig herstel na de vervanging van mijn lopende delen.
Maar ik doe niet mee met de nieuwe hype. Hordes wielerfanaten zitten thuis op de fiets, ook al achter een beeldscherm en doen alsof ze in recordtijd de Mont Ventoux op fietsen of rijden heuse wedstrijden. Apps zijn overal, we kunnen vaak niet meer zonder.
Nee leuker is het vogeltjes te kijken, daarom de fiets zo opgesteld dat ik de eigen tuin in kan kijken. Geloof me of niet, de laatste jaren zie je meer vogeltjes spiedend in eigen tuin dan op de fiets er buiten. Vooral de weidevogels zijn zo goed als verdwenen.
Een trouwe gast in mijn tuin is de vliegenvanger, een trekvogeltje, dat nu lekker in het warme Afrika zijn vliegen vangt. Hij kan wél de lange winter ontvluchten. Zelf hoop ik echter weer voor zijn terugkeer te lopen als een kievit, maar vooral weer buiten op een gewone fiets te zitten. Ondanks de wachtlijsten in onze zorg.