Songfestival...afgelast, EK voetbal afgeblazen...de wielerklassiekers gaan niet door. In dit rijtje pas ook naadloos de afgelasting van de festiviteiten rond de 100 ste column die U nu leest.
De fanclub had bedacht Uw schrijver op de bekende platte kar door het dorp te rijden, waarna de burgemeester of misschien wel een bekende Nederlander….Rene van der Gijp ???...het 100 ste verhaal in de Tille zou voorlezen. Hierna receptie met hapjes drankjes en uiteraard de cadeau´s….ik was al begonnen mijn voorraad Trappisten bier te onthamsteren…..
Misschien ook wel een geluk, want een deel van de dorpsbewoners was fel tegen deze overdreven aandacht voor die flauwe stukkies...pratende vogels, dat kan helemaal niet...en altijd weer poep en pies verhalen. Die onzin hoort niet in de dorpskrant.
Maar zoals zo vaak, de kleine minderheid heeft een mening, de meeste Witteveners hebben geen weet van het bestaan van de verhalen. Zij zijn opgevoed met Instagram en Twitter, een zin van meer dan 10 woorden is al teveel.
De SenO verdwijnt iedere week ongelezen naast de voorraad gehamsterde pleerollen, voor als het echt uit de hand mocht lopen. Gezien de sterk verbeterde afdrukkwaliteit van SenO, bestaat de kans, dat dit verhaal dan geheel leesbaar is op de bilpartij van de levenspartner.
Hanenkam
Gelukkig de lente is niet af te gelasten….het voorjaar laat zich deze dagen door geen virus tegenhouden. De knoppen aan de bomen barsten open...bloesem overal….De vogels geven prachtige concerten, versterkt door de heersende stilte. Zelfs in de tuin zijn bijzondere vogels te zien. De groenling of de appelvink bijvoorbeeld….met name het mannetje van deze vink lijkt te zijn weggevlogen uit een sprookje.
Ik laat mijn werkende vrouw achter in de mooiste kantoortuin van Nederland, om de dagelijkse boodschappen te doen. Uiteraard op de fiets door de natuur. Er heerst een weldadige serene sfeer in het bos en op de hei. De lente...de rust...maar ook het besef dat het zomaar afgelopen kan zijn, maakt van ieder tocht een soort ¨Stille omgang¨ zo passend in deze paastijd.
Hoe echter verder, als de crisis onder controle is...de herstelde mensen schijnen immuun te zijn, die kunnen gelijk worden losgelaten om de achterstand in te halen...maar hoe zien we het verschil tussen de had´s en de hadnots´??
De felle kleuren van de vogels in de lente geven raad. Als je geen kiespijn hebt, heeft een kappersbezoek waarschijnlijk de hoogste prioriteit na de langdurige quarantaine….welnu de resistente mensen worden verplicht een kleurrijke spoeling in het haar te doen, zodat ze meteen herkenbaar zijn.
Rest de hamvraag… komt verhaal 101 er nog...hoe lang blijft het leuk, of wordt er nu al achter mijn rug om gefluisterd dat Joep wel vaak in herhaling valt….eerst zijn de verhaaltjes leuk...later flauw en uiteindelijk is de herhaling een teken van vroég dementie…..
Bij nummer 50 heb ik het U lezer gevraagd...doorgaan of niet...nu neem ik zelf de beslissing…
Zolang ik nog zelfstandig kan ademhalen, ga ik een jaar door tot nummer 123…...
Zo bent U waarde lezer, nog niet een twee drie van mij af….