Kleine meisjes willen knuffels, het begint met een teddybeer, maar al snel willen de meiden een echte van vlees en bloed. Onze dochter ging voor een konijn... er kwam een Vlaamse Reus in een prachtig hok…....Als ouder herkent U dit vast, de dochter lekker knuffelen en de ouders de stront ruimen.
Onze dochter was helemaal gek van konijnen, toppunt van plezier was fietsen naar het Mantingerzand, niet vanwege het eeuwige gefiets van papa, maar het wemelde er van de konijnen. Keihard in de handen klappen en de konijnen stoven van onder de jeneverbes struiken hun hol in….
Inmiddels is de dochter op zoek naar andere knuffels en de konijnen op het Mantingerzand zijn verdwenen.
Wanneer je er ook fietst, vroeg in de ochtend of tegen zonsondergang…... hoe hard je ook in de handen klapt, konijnen zijn er niet meer.
Ook het andere kleine grut is nauwelijks meer te zien, tussen al het virusnieuws meldde de krant dat ze op de rode lijst komen…..
Een haas...vergeet het maar…..een postzegel op de weg...een platgereden egel….zelfs die zie je nauwelijks meer, niet omdat ze massaal op verkeersles zijn gegaan en nu veilig kunnen oversteken. Recent op het asfalt bij de golfbaan zag ik er nog een scharrelen. U begrijpt, de goede daad ligt voor de hand...afgestapt met het idee het beestje naar de veilige grasrand te begeleiden. Het beestje zelf dacht er anders over en rolde zich op. Ondanks de fietshandschoenen deden de stekels behoorlijk zeer, maar deze egel is gered.
Plagen
Ook de eekhoorn ligt onder vuur, maar het lijkt alsof Witteveen een uitzondering is...de laatste jaren zie je de beestjes steeds vaker in plantsoen en rond het dorpshuis. Soms wel drie of vier tegelijk lekker apenkooien in de bomen.
In onze tuin staat een walnotenboom geplant op...jawel daar heb je haar weer….de moederkoek van onze dochter. Dit jaar waren er opmerkelijk veel walnoten, ook de eekhoorns hadden dit snel in de gaten, toch hebben we een paar emmers okkernoten kunnen rapen. Niet om zelf te eten..wat een getob...de noten kraken en vervolgens houd je een handje notengruis vermengd met schil in je hand...niet te eten. Kan je ze beter gepeld en wel in de winkel kopen.
Nee wij leggen ieder dag een tiental noten op de voedertafel….de bonte specht houdt ervan, maar veelal is de eekhoorn ze voor. Klimt op de tafel, draait de noot net zo lang tot die in zijn bekkie past en gaat er als een haas mee vandoor.
Binnen de kortste keren is het beestje weer terug om de volgende noot op te halen.
Hij verstopt de noten op plaatsen die hij 's winters intelligent
Terugvindt omdat hij die uit zijn blote koppie kent .1)
Twee emmers voor de hele winter is lang niet voldoende, echter de eekhoorn gaat zo snel heen en weer, dat zijn provisiekast wel in de buurt moet zijn. Derhalve duurt het niet zo lang meer of we gaan eekhoorns plagen…...jatten we de noten gewoon weer terug...sigaar uit eigen doos.
1) Vrij naar Harrie Jekkers-ballade van de eekhoorn en de eend