Senegal, op de fiets denk ik regelmatig aan dit land. Niet dat ik er ooit geweest ben en er zijn ook geen plannen die richting uit. Nee trappend langs een akker met ui weet ik dat de ui het volksvoedsel is in dit deel van de wereld. Zo´n raar weetje dat ergens in je leven in je hersenen is blijven hangen, de plaats inneemt van zinvoller informatie en er uitkomt als je langs een veldje fietst. De Nederlandse UI is absoluut favoriet onder de Senegalezen, het is zelfs zo dat er een importverbod is op onze bollen als in Senegal de eigen uien geoogst worden. Maar in andere periodes worden er boten vol Hollandse UI naar het Afrikaanse land verscheept.
En gelijk hebben ze, de Senegalezen, het begint al als je de rauwe ui versnippert met een verse haring eet….smullen. Maar wat dacht U van een uiensoep, een kaas/uiensaus, een quiche of gewoon langzaam gebakken Ui direct uit de koekenpan snoepen.
Nu is er weer gedoe rond de lelieteelt in onze provincie bij het Holtingerveld, veel te veel gif wordt er gebruikt. Lelies die over het algemeen evenals de UI ook hun weg naar het buitenland vinden richting de tafels van corrupte Russen en rijke Chinezen. In Nederland zie je de lelie vooral in trouwboeketten en bloemstukken op de kist. Waarschijnlijk is het een centen kwestie, dus om de uienteelt te promoten ten koste van de lelie stel ik voor om voortaan de bruid een bos uien in haar hand te duwen. Op de doodskist een schaal gesnipperde uien, bijkomend voordeel, dat huilt wat makkelijker.
En het Uitje
Vakantie alleen is niet meer voldoende, zeker nu het weer kan, doen we massaal aan uitjes. Een korte stedentrip, een fietsweekend, Pieterpad wandelen of een paar dagen naar zee. Museumpje hier, theaterbezoek daar. Nu de terrassen ook weer open zijn, bewegen wij ons van terras naar terras om te genieten van een ovenvers en dik belegd broodje en een heerlijk drankje. De horeca draait overuren en de scholieren zitten weliswaar overdag weer in de klas, maar slapen daar door de lessen heen, vermoeid van het werken in de keuken en het sjouwen met de dienbladen. In Drenthe is de tweedeling goed te zien. Vaak op dure elektrische fietsen toeren actieve ouderen stralend door onze provincie. Terecht, de fiets maakt enorm mobiel, je voelt de vrijheid. Op het moment dat 40 km per dag een opgave wordt zal ook ik elektrisch gaan.
Onderweg ergens in de buurt van Borger, had een koppeltje ¨Hollands welvaren¨ de fiets midden op de weg gezet om foto´s te nemen van een prachtige bosrand. Misschien wel een kilometer lang en 50 meter breed stond een onvoorstelbaar aantal Berenklauwen. Ruim twee meter hoog een witte haag van bloemen.
Het stel had nog nooit zo iets moois gezien. Ik waarschuwde voor het gevaar van deze planten, bij aanraking veroorzaken ze vervelende blaren. Na een groet fietste ik, trots op onze omgeving, verder naar een terrasje met een bijzonder lokaal bier.