De vorige eeuw: in Afrika, alle vee uit de omringende kralen werd samengedreven in een grote kudde, de beesten werden vervolgens langzaam in een rij gedwongen. Uiteindelijk sprongen de runderen stuk voor stuk in een bad dat de dieren moest beschermen tegen een virus, om er vervolgens, in paniek, weer uit te klauteren.
Ook het volgende kwam bovendrijven: als student aan het eind van de lopende band.
Aan het begin van de band werden de beesten verdoofd en de keel doorgesneden. Vervolgens onthaard, van de ingewanden ontdaan en doormidden gezaagd. Uiteindelijk de goedkeuring door de veearts naast mij, waarna de werkstudent 13 stempels moest zetten op elk half varken, dat nog dampend aan haken voorbij kwam, geschikt bevonden voor consumptie.
Recent kwamen die herinneringen boven, staande in een lange rij met leeftijdsgenoten, die zo te zien wel een booster nodig hadden. Als makke schapen, ook bang voor het ongrijpbare virus, stonden de grijsaards op hun beurt te wachten. De eerste rij, de file met auto´s, kon ik als fietser gelukkig wel overslaan.
Blue
Somber, waterkoud, veel wind. Typisch een januaridag, zelfs geen zin om te fietsen. De tuin is te nat en in huis mislukt elke klus op voorhand. De keuken, verboden terrein, er is tijdens de kerst en met oud/nieuw al teveel gegeten. Het boek boeit niet, het computerscherm staart je vijandig aan. Het enige dat je op zo´n dag kunt doen is ouder worden.
Op de radio, in schil contrast ¨For ever Young¨ een liedje van Bob Dylan. Ooit kreeg ik kippenvel bij het luisteren van dit nummer nu niet meer...wetende dat Bob de rechten van zijn muziek voor 250 miljoen heeft verkocht. Uiteraard Bob verdient een belegde boterham, maar doet hij recht aan zijn eigen liedje door het te verkwanselen aan geldbeluste handelaren. Ooit geschreven in gescheurde spijkerbroek, de teksten doordrenkt van maatschappij kritiek. Zou de jonge Bob opkijken of neerkijken naar zijn oudere versie ?
Wellicht heeft hij inmiddels ook een duur klokkie om zijn pols. Deze mode onder criminelen en superrijken geeft aan dat de combinatie van rijkdom en pronkzucht wat raars doet in je bovenkamer. Allemaal een mobiele telefoon op zak, die de tijd precies weergeeft, doen ze zelf nog een extra handboei om.
Pandemie, inflatie, blauwe maandag, winterdip, het dal is inmiddels wel bereikt.
Maar er is hoop. Omicron blijkt mild en duwt Covid terug naar een gewone verkoudheid. Er komt een week van winterweer met blauwe luchten en schaatspret; Wintervreugd moet ook haar energie kwijt.
Maar daarna is de lente niet meer te stoppen. In mei al staan we, schouder aan schouder, zonder mondkapje te juichen op de Coolsingel en daarna volgt die eindeloze zomer van 2022.
Uiteraard krijgt U van uw columnist geen garantie op deze voorspelling, maar natuurlijk wens ik U Witteveners een goed en gezond 2022. Hopelijk kunnen we tijdens het Carbidschieten 2022 het jaar overzien en de conclusie trekken: ' t kun een stuk minder