verhaal 175: Gewoontedier

Met het mooie weer is de lunch altijd rond 12 achterin de tuin. Lekker in de schaduw met een litertje karnemelk, brood met pindakaas en een verrekijker. Niet dat ik verrekijkers eet, maar ook de vogels hebben zo hun vaste aanvliegroutes in de tuin.

De grauwe vliegenvanger eet geen pindakaas, maar vangt zijn lunch door vanaf een vaste plek op de waslijn over het grasveld te scheren en daar als een acrobaat het eten uit de lucht te plukken.

Een echtpaar kwikstaarten landt vlakbij in het gras om het middagmaal voor de kinderen te vangen. Eén dribbelt onmiddellijk fanatiek over het gras en vangt al snel insecten. Wonder boven wonder kan het vogeltje, met al een prooi in de bek eenvoudig nog enkele slachtoffers meepikken voordat het maaltje snel naar de hongerige jonkies wordt gevlogen.

 

De echtgenoot (m/v) neemt de opvoeding niet zo nauw, pakt af en toe een beestje uit het gras, maar smikkelt dat lekker zelf op. Als de nijvere partner al tweemaal op en neer is geweest, vertrekt de klaploper ook maar eens met een hooiwagen in de bek naar het nest.

Een jonge merel landt onder de bessenstruik en gaat op de rug in de zon liggen.

De puber-merel is groter dan zijn ouder, die even later komt aanvliegen. Herkenbaar toch, zo´n slungelachtige puber die met kop en schouders boven zijn moeder uitsteekt.

Ook de rolverdeling tussen ouder en puber is herkenbaar, terwijl het jong alvast zijn bek open spert, springt ma naar de rode bessen in de struik. Na elke succesvolle poging verdwijnt weer een besje in de geopende snavel.

Opvoeden, in grote lijnen gaat het bij de vogels hetzelfde als bij ons. Maar vogels vliegen zonder omkijken uit, terwijl uiteindelijk het mensenkind later de zorg voor de ouders wacht. Echter wanneer uw columnist hulpbehoevend is, zullen hiervoor ook wel diverse modellen mantelzorg robotjes op de markt zijn.

Second love

Wat heeft second love, een dating site, nu met granola, te maken ?

Wel er wordt voor allebei reclame gemaakt en wel op de bushokjes in Witteveen en omgeving.

Regelmatig worden de grote posters in de bushokjes veranderd. Vrolijke verbazing dat er nog altijd van die grote posters in de vitrines worden gedaan. Wie koopt er een sportbeha of een mannen onderbroek omdat-ie op het idee kwam bij het zien van een bushokje in het buitengebied van Midden Drenthe, daar waar godbetert geen bus meer stopt ?

De halte bij het Mantingerzand is helemaal bijzonder. De straatlantarens in de buurt van dit natuurgebied hebben speciale lampen met groenig licht omdat dit beter is voor de nachtdieren. Echter het bushokje was helverlicht. Ik weet niet of dit nog zo is, maar ik moest er aan denken toen, recent in Dronten, een glazen gedenkteken voor slachtoffers van kanker door vandalen was vernield. Ik had een veel beter doelwit geweten.

Hoewel het blijft zinloze vernieling, maar kunnen we de onverlichte vitrines niet gebruiken voor mooie uitvergrote foto´s uit de omgeving. Niet laten regelen door een duur reclame bureau, maar we hebben genoeg goede fotografen in het dorp om tegen een bescheiden vergoeding een mooi plaatje te leveren.