Vrijwilliger; als je jarenlang knoeperhart je best doet en het valt iemand op, dan krijg je mogelijk een lintje. Echter als je ongeduldig bent of een riddertitel is te min, zoals bij Winfried, dan benoem je jezelf vooraf tot Koningin. Bescheiden als altijd wil je dan Beatrix niet in de schaduw zetten, dus hebben we de Koningin van Frankrijk in ons dorp wonen.
Onze koningin startte zijn vrijwilligerswerk met het verplaatsen van het dorpsfeest van kroeg naar voetbalveld. Daarnaast deed hij ook nog een klusje bij de Witteveense Boy´s, het bedrijvenvoetbal is nog een tastbaar bewijs.
Echter serieus werd het werk pas toen hij onze dorpskrant kleur gaf. Letterlijk, op het moment dat Winfried Sport en Ontspanning ging maken, bracht hij kleur in onze zwart-wit wereld. Het was in januari 2009, bijna 15 jaar geleden.
Hiertoe richtte hij ook een ultra moderne drukkerij in, waar de afgelopen jaren ook menig ander Witteveens drukwerk het levenslicht zag.
Hij startte met een negenkoppige redactie, maar uiteindelijk kon hij het jarenlang alleen af.
Echter de drukkerij verouderde, er is geen onderhoudsmonteur meer te vinden voor de printer. Nog erger de software waarmee de krant wordt / werd gemaakt is hopeloos verouderd. De moderne kopij van de Witteveners kreeg onze vorstin slechts met grote moeite in het oude formaat. Uiteraard wordt ook onze koninklijke hoogheid ieder jaar een jaartje ouder. Tijd dus voor een wisseling van de wacht en weer een nieuw uiterlijk voor Uw vertrouwde SenO. 15 jaar SenO maken is een prestatie van formaat. Daar past zelfs een heus ouderwets defilé bij, maar goed hij heeft al wel een taart gehad. Trouwens ik denk dat hij met een dikke knuffel van de huidige koningin, babe Max, dik tevreden is.
Generatiekloof
Smerig wordt je fiets bij het huidige herfstweer, als je niet regelmatig smeert, dan piept en kraakt je geliefde tweewieler binnen de kortste tijd. Schoonmaken is geen pretje, behalve het toetje, siliconen olie spuiten. Ik zwijmel bij die heerlijke geur. In contrast moet ik dan denken aan de generatiekloof, want de parfums waarmee de huidige jongeren zich bespuiten is juist van een weerzinwekkende stank. Vorig jaar zat ik achter vier jongeren in de Kuip, ik kreeg tranen in mijn ogen, zeker niet omdat Fc Emmen verloor, nee oorzaak was het traangas gordijn voor me.
Deze geurkloof klieft ook ons gezin, de jeugd weet dat zij de middeltjes slechts buiten mogen opspuiten.
De afgelasting van de wedstrijd van onze Boys in Gasselte beroofde ons van een fietstochtje; om toch een frisse neus te halen, lopend naar het voetbalveld. Vanzelfsprekend werd daar getraind, althans dat dacht ik. Echter ook daar wandelde ik in een generatie wak. Waar we vroeger bij afgelasting het eigen trainingsveld omploegden om het ritme vast te houden, bleef de selectie van de Boys ditmaal thuis achter de schermpjes zitten. Maar goed die ouwe sikkeneur zal niet meer mopperen als onze jongens, aan het einde van het seizoen op de kar, door het dorp worden gereden. Moet het wel beter dan afgelopen zondag, helaas een teleurstellende nederlaag.