Mistroostig de laatste tijd, de vraag is of hij het nog doet, de zon ? Op een akker bij het Mantingerzand doemt een landbouwmachine op uit de kille mist. Het plaatje doet denken aan de zwartwit foto’s uit de begintijd van ons dorp.
De fietstocht brengt je dichtbij het, voor jou onbekende, verleden, een tijd dat er nog hoop was. Een reis, niet naar een exotische plek op de wereld, waar je voor een authentieke foto de rest van de horde toeristen digitaal moet wegpoetsen. Nee anno 2025 is het gezwoeg van de landarbeiders uit de vorige eeuw voelbaar op een grauwe winterdag.
De geschiedenis biedt veel mooie verhalen. De ontginning van Witteveen was destijds een groot landelijk project, het was een komen en gaan van hoogwaardigheidsbekleders. Hoogtepunt, het bezoek van Koningin Wilhelmina in 1928, de overgrootmoeder van de huidige koning, Prins Pils. De majesteit schudde de hand van M. Jipping, jawel de opa van Ina.
Veelmeer kleine of grote verhalen:
Het carbidschieten maakte tijdens de jaarwisseling een kabaal, maar het kan niet op tegen de teringherrie in de oorlogsjaren, als de moffen oefenden met het afweergeschut, dat naast de woning van de huidige voorzitter van Wintervreugd stond. Ook in Witteveen zelf vielen in maart 1945 de bommen.
Het slepen op oudjaarsavond was lange tijd traditie, vaak genoemd hoogtepunt was het takelen van een grote boerenwagen op de oude school. Er moeten nog foto’s van zijn, maar nog niet gevonden.
De invasie van Leidse studenten, om de aardappeloogst te redden in het natte najaar van 1954, zomaar een herinnering van een oud Wittevener.
Nu, op de fiets kan je het verhaal zelf inkleuren, werd er alleen maar geploeterd in de modder of hadden de jongens en meiden destijds al een studentenleven ?
De eindstreep
Ook Sport en Ontspanning kent een rijk verleden. Nu lijkt het eerste dorpsblad armoedig, maar er is in de afgelopen decennia, door vrijwilligers, een hoop tikwerk en afdruk geploeter verzet. Daarnaast was er een lange schare redacteuren, met bekende en nu onbekende namen….R.Derks, T. Jipping (jawel de vader van Ina), J. Westerhuis, Winfried Van Praag, Joly Slot en nu mag ik de rij sluiten.
Na bijna 200 stukkies is het wellicht genoeg geweest, echter de papieren versie van Uw lijfblad dreigt helemaal te verdwijnen. De kosten kunnen niet meer worden gedekt. Daarnaast wordt ook gewezen op de wijdverbreide digitale media.
In 2005 bij het 50 jarig bestaan, dacht ook ik dat een papieren SenO op haar laatste benen liep, echter meningen kunnen veranderen.
De regelmatige uitgave van een dorpskrant, voor iedereen op eenzelfde manier beschikbaar, is een bindend element in ons dorp. De versnippering ligt op de loer als iedereen op willekeurige tijdstippen iets op een van de sociale media zet. Hooguit bereik je de mensen uit de eigen bubbel. Daarnaast ligt deze informatie vaak ingeklemd tussen de opgeblazen tieten van een Amerikaanse zangeres en een filmpje van een speelse poes, omdat dit nu eenmaal, door high tech, in je profiel is gezet.
Ik zal het missen, de SenO, altijd benieuwd wat de voetbal, de ijsvereniging, witteveen100, toneel of plaatselijk belang te melden hebben.