Wat wil je worden als je later groot bent ???
….nooit gedacht aan een baantje als Europees jurylid kleine dorpen…
Toch lijkt het een droombaan. In ieder dorp waar je komt, word je ontvangen alsof je Sinterklaas bent of Koningin Maxima.
Het dorpje is schoongepoetst, het ontvangstcomité heeft de zondagse kleren aangetrokken en je wordt langs de mooiste plekjes geleid. Verder wordt een jurylid in de watten gelegd met veel lekker eten en drinken.
Nooit te oud voor een overstap naar deze droombaan. Meteen de boeken ingedoken en uiteraard praktijkervaring opdoen...bezoeken van andere mooie dorpjes in Europa.
Het eerste veldwerk ging richting Engeland..voordat het land uit Europa vertrekt staat dit bezoek mooi op je CV.
Daarnaast kost een vliegretourtje Londen tegenwoordig minder dan een treinkaartje naar Rotterdam.
Naar de Cotswolds, een typisch Engels gebied met veel mooie dorpjes. Aldaar uiteraard een fiets gehuurd en uitgebreid rondgekeken.
Origineel in die regio was het hergebruik van de telefooncel. Zelf weet ik niet (meer ?) of Witteveen ooit een telefooncel heeft gehad, maar in Engeland staat nog in ieder dorpje minstens een karakteristieke, maar overbodige, cel. Echter er hangt nu geen telefoon meer in, maar een AED. Zo weet je bij hartstilstand meteen waar je moet zijn om het slachtoffer te redden. Misschien een idee als de jury voor de wereldbeker in Witteveen langskomt, hergebruik scoort hoog.
Vogels..
Ook in Engeland zijn wilde eenden die in de vijvers zwemmen doodgewoon...maar ongewoon voor de Aziatische toeristen, die in de meest malle posities de ordinaire drijfsijzen fotograferen. Daarnaast werd door deze bezoekers massaal brood gevoerd. Echter de eenden zwommen er, ongeïnteresseerd en volgevreten, langs...het brood bleef onaangeroerd.
Anders was het, toen een, overduidelijk doorvoede, Engelse dame op een bankje ging zitten. Na het zware Engelse ontbijt, bleek een heel portie fish and chips zelfs voor haar teveel. Dus delen van de fish en de chips werden in de plomp gemikt, alwaar de eenden met elkaar in gevecht gingen, om zoveel mogelijk van deze vettigheid naar binnen te werken.
Qua vogels een bijzondere waarneming was een vogel die ik alleen van de whiskyfles kende. Zo van het etiket afgevlogen liep er een mooi gekleurde patrijs, naast mij door het veld.
Conclusie van het werkbezoek is verder dat ik niet in Engeland wil wonen….
Het fietsen aan de verkeerde kant van de weg went snel genoeg, dat is het probleem niet. Ook het feit dat er geen koolzuur in het bier zit is geen groot bezwaar. Hoewel een pint zonder schuim toch een beetje op kattenpis lijkt, maar na twee glazen merk je hier niets meer van.
Nee onoverkomelijk bezwaar is het feit, dat op de mooie weggetjes, het paard voorrang heeft op alle andere verkeer, dus ook op de fietser. Niet dat het erg is om voor een paard te stoppen...in Witteveen gebeurt het ook wel, dat ik moet wachten Nee het is de klassenmaatschappij die in Engeland toch subtiel voelbaar is. De elite, de adel op het paard heeft een streepje voor.
Doe mij dan maar een mooi klein dorpje in Nederland, Witteveen bijvoorbeeld