Het is voorjaar...ook de toerist is weer in het land. Kromgebogen onder een zware rugzak kwam hij over het fietspad aangelopen. Eerst liet hij een keiharde boer….hierna pas keek hij op. We wisselden een blik van verstandhouding….net alsof we, na veel bier, samen de kroeg uitliepen.
Een enkele dag later, bij het Mekelermeer, rees er een schaars geklede dame uit het struikgewas. Hoewel ik groot voorstander ben van aantrekkelijk functioneel bloot, kon deze vrouw mij minder bekoren. Niet alleen leek zij nóg ouder dan ik, maar zij had haar onderbroek net onder de blubberdijen, tussen de knieën hangen. Even verderop zat de mannelijke helft op een bankje...zíjn blik kon ik niet vangen...hij keek wat meewarig voor zich uit. Maar goed iedereen moet onderweg wel eens plassen, nietwaar …. ? dus ook ik. 
Bij een vennetje klonk het luide gekwaak van kikkers. Een reden om af te stappen en te kijken….ik deed enkele stappen in de modder. Er klonken wat plonzen en het gekwaak doofde terstond. Geen kikvors meer te zien. Ik bleef nog enkele minuten doodstil staan, maar het bleef muisstil. Ik besloot van de nood een deugd te maken en mijn volle blaas in het vennetje te kieperen. De straal was nog pas net op gang toen er twee kikkers...open en bloot, naar de fontein kwamen gezwommen. Zij bleven liggen in de, lekkere warme, ureumplas...wellicht genietend van het vleugje Trappist dat nog te ruiken was.
Claudia
Normaliter is mijn plaspauze halverwege…. bij het gemaal dat de waterstand regelt in en rond het natuurgebied. Hier staat ook een hekje, alwaar ik dan ook regelmatig wat oefeningen doe in een poging het stramme lijf iets soepeler te houden. Vaak wemelt het van de visjes in het water onder het gemaal.
Ondanks het bord kreeg ik er ooit een rolberoerte. Het gemaal sloeg aan en het leek alsof het Monster van Lochness uit het moeras opborrelde.
Ditmaal was het echter volmaakt stil, totdat twee visdiefjes kwebbelend kwamen aangevlogen. Zij ging, zoals vrouwen vaker doen, zo aantrekkelijk mogelijk zitten, fotogeniek en uitdagend, op een kei, in het midden van de plas. Claudia Cardinale lijkt er een amateur bij..zo mooi poseerde dit modeldiefje.
En ja hoor bij het mannetje namen de hormonen de macht over, zo herkenbaar het zijn net mensen. Eerst een vliegshow zonder weerga….steeds roekelozer werden de duikvluchten. Gevolgd door een prachtige apotheose…..hij maakte hoogte en vloog richting het gemaal en daar dook hij stoer, vlak voor die verschrikkelijke fietser bij het rek, de plomp in !!!! Ik zag het visje glinsteren in zijn bek toen de dief weer uit het water opdook en richting zijn Claudia vloog….zij nam het smakelijke geschenk dankbaar aan, bevallig wiegelend met haar kontje.
In de bijna 80 vogelverhalen in de afgelopen jaren heb ik veel mooie dingen kunnen beschrijven..zo heb ik bij het gemaal ook een ijsvogel zien vissen (verhaal 20)...maar deze snoekduik is er een uit de top vijf…..