Er zijn veelmeer geuren in de natuur dan die van een vos. Zeker de mensen die de afgelopen jaren op vakantie zijn geweest in Italië of Frankrijk kennen de heerlijke geur van lavendel. Vaak proberen we er een stukje van mee te nemen als zeep of in een flesje. Een grootgrutter gaat zelfs zover om er vuilniszakken van te maken. Echter dan heeft de vakantie allang plaats gemaakt voor alle-dag en stinken die zakken naar chemie.
Maar ook hier in Drenthe op de fiets ruikt het vaak fantastisch. Het begint al in het voorjaar als het koolzaad de velden geel kleurt. Onze lokale imker vangt deze geur ook in een potje, de lekkerste honing die er is….
Verder de kamperfoelie met name in de avond bij vochtig weer en bij thuiskomst de boerenjasmijn in eigen tuin. En wat dacht U van de heide, nu op haar hoogtepunt op de Hoge Stoep of het Scharreveld.
De meest onderschatte geur echter is die van onze doodgewone aardappel, als deze in bloei staat, is het een welhaast hemels genoegen om diep te inhaleren. Vang dit eens in een flesje en noem het L’eau du pommes de terre erotique voor de meisjes of patates masculine voor de jongens en succes is verzekerd.
Alle vogels verzamelen….
De maanden juli en augustus zijn niet bijzonder om vogels te zien. De beesten puffen uit in een verkoelend bos na de paartijd en het groot-voeren van het nageslacht. Vaak krijgen de beesten ook nog een nieuw verenkleed….wat ook al energie vreet.
Echter nu de herfst aanbreekt verzamelen veel vogels zich. Eerst nog om zich samen vol te vreten, maar later om alweer de reis naar het verre zuiden te starten.
Veel zwaluwen schieten door de lucht om insecten te vangen. Ooievaars verzamelen zich ook, waarbij een dorpsgenoot terecht vaststelde dat er inmiddels eigenlijk teveel van zijn.
De weidevogels maken zo, met ook nog de nijlgans, buizerd en vos in hun nek bijna geen enkele kans meer.
Het is bijna een wonder dat af en toe ook nog een grote zwerm kievieten te zien is. Maar het mooiste blijft toch het spektakel van de vlucht spreeuwen, bijvoorbeeld boven het Mekelermeer. Duizenden vogels dansen gezamenlijk een ballet, dat zijn weerga niet kent….Het lijkt of zo’n zwerm een eigen leven kent en niet bestaat uit duizenden individuen die allemaal een andere kant op kunnen vliegen.
Liefst 13 lepelaars zagen Aleid en ik op een van onze gezamenlijke tochten. Ditmaal had ik een verrekijker bij de hand en kon de gezamenlijke zoektocht naar beestjes in het lage water goed zien. Stap voor stap, of beter van moeras tot moeras reizen de lepelaars richting West-Afrika. Ik hoop dit ook nog eens te doen, uiteraard op de fiets. Slapen in een moeras hoeft ook niet, een Bed and Breakfast met als ontbijt een croissant met roomboter en honing. Hoewel de honing bij ons thuis lekkerder is.