Quinten en Sarah
Op vakantie in een vreemd land hoort een bezoek aan het kerkhof erbij. De stenen vertellen veel over de aard en de gewoontes van de bewoners. Extravagante grafmonumenten...een eenvoudig kruis...muren waar de kisten ingemetseld zijn. Vanzelf even rekenen hoe oud de overledene is geworden….jonger of ouder dan jij. Soms vertelt de grafsteen ook een klein drama...ooit in Oostenrijk…..¨Verongelukt bij het Edelweiss plukken¨ ….Je ziet de vriendin ontroostbaar bij het graf staan van haar eeuwige liefde, die nét niet bij de bloem kon, die hij voor haar plukken wilde.
Een ongeluk schuilt in een klein hoekje, zo ook op de weg naar Emmen. Al 25 jaar fiets ik regelmatig op vrijdag naar de weekmarkt. Vrijwel altijd lees ik het bordje van Quinten, onderweg op een eik geschroefd….
Hoe heeft het kunnen gebeuren….een dronken automobilist die de pas 18 jarige jongen het leven ontnam. Of had hij zichzelf overschat ...teveel shotjes genomen en is zwabberend het hiernamaals binnen gefietst…..
Hortensia
Het mooiste kerkhof, mijn laatste rustplaats (?), ligt natuurlijk in Witteveen... als dooie heb je hier nog wat te kiezen..linksom de natuur in of rechtsom ouderwets met zerk of steen. Mijn keuze is bekend….(verhaal 30), alleen de precieze plek heb ik nog niet uitgezocht, nog even tijd toch..
Inmiddels ken ik een behoorlijk aantal gevelde dorpsgenoten…..de leider van mijn voetbalteam of de doortrapte linkspoot en heel recent Geert ooit een snelle rechtsbuiten. Destijds moest je nog naar een buurdorp om te voetballen. In zijn nadagen viste hij de ballen, die mijn teamgenoten huizen hoog over het doel knalden, hier in Witteveen uit de sloot ….Niet iedereen heeft zo´n mooie trap als Uw columnist.
Ik kom graag op het kerkhof, niet alleen omdat ook mijn moeder er rust. Bij ieder graf kan je een verhaal verzinnen…..en het is altijd waar, althans je wordt niet tégen gesproken. Jonkheer Jan Pieter, uit verhaal 62, heeft inmiddels gezelschap gekregen van zijn veel jongere vrouw, niet van adel. Was het uit liefde of was het oude geld onweerstaanbaar voor het volkse meisje. Misschien had oude Jan Pieter de huishoudster wel bezwangerd en was het een motje.
En dan Sarah Soppe….als ik mijn moeder water ga geven, althans de planten op haar graf, krijgt de hortensia van Sarah ook een plons. In het voorjaar ook wat mest gegeven, zie ondanks de droogte is het graf van Sarah deze zomer een bloemenzee.
Een prachtige en intrigerende naam Sarah Soppe, een klein gedichtje…. Moet welhaast een beeldschone vrouw zijn geweest….aan jongens geen gebrek, op straat werd zij vast vaak nagefloten...dat mocht nog in die tijd….
Hoe heeft het mis kunnen gaan met Sarah….zij is slechts 56 jaar geworden. Verkeerde man getroffen, verbitterd en kinderloos een uitweg gezocht. Of toch een ernstige ziekte, misschien als Quinten, ook een ongeluk. Hoeveel mensen hebben bedroefd aan haar graf gestaan….inmiddels na zoveel tijd in de steek gelaten. Er rest slechts een plant, de enige die er naar omkijkt mist haar niet, maar is benieuwd naar haar verhaal.